Archeon Pax et Bonum

~ 93 ~ Jarenlang was Carel van de Camp als dirigent verbonden met Pax et Bonum. Het is niet het enige koor dat hij leidde, maar wel een gezelschap dat hem na aan het hart ligt, vertelt zijn echtgenote Thea. Om gezondheidsredenen heeft hij noodgedwongen afstand moeten doen van zijn dirigentschap. Dat betekent echter niet dat hij afscheid heeft genomen van de minderbroeders. ‘Zij vormen een hechte gemeenschap met elkaar’, aldus Thea. ‘Het is een gezellige groep waar wij, als aanhang, ook geregeld welkom zijn. Onze zoon brengt hem naar de koorbijeenkomsten en dan staat één van de broeders bij de ingang al klaar met een rolstoel. Voor Carel draait alles om de schoonheid van de muziek en de kunst. Dat is nog steeds heel belangrijk voor hem.’ Levenslange interesse ‘Carel en ik hebben de bouw van Archeon vanaf het begin gevolgd. We vonden het een interessant project en Carel – beroepsfotograaf – fotografeerde alle ontwikkelingen. Hij kon er hele boeken mee vullen. Omdat onze kleinzoon gek was op het park, wandelden wij er praktisch iedere dag. Dan gingen we ook altijd even luisteren bij de broeders, want Carel had een levenslange interesse in de gregoriaanse muziek. Hij had de Franciscanenopleiding gevolgd in het minderbroederklooster te Megen. Uiteindelijk wilde hij toch niet worden ingewijd, maar hij bleef wel werkzaam in de kerk. Als dirigent van Pax et Bonum was hij trouw aan zijn veelzijdige achtergrond.’ ‘Carel wilde de leden iets leren over het gregoriaans’