Archeon Pax et Bonum

~ 60 ~ Zijn missie gevonden Wellicht valt zijn verregaande en langdurige betrokkenheid terug te voeren op zijn opleiding op het seminarie. Bert wilde vroeger missionaris worden, en hij bracht het na zijn noviciaat tot Gemert. ‘Priester ben ik nooit geworden’, vertelt hij, ‘en mijn missie vond ik in Nederland, gewoon in mijn eigen omgeving. De kernwaarde van het christendom, en eigenlijk van iedere religie, is de zorg voor elkaar. De minderbroeders wijdden daar hun leven aan. Zingend bidden was onlosmakelijk verbonden met hun kloosterleven, dus ook daaraan wilden we een invulling geven in Archeon. Als student op het seminarie vond ik die gregoriaanse zangoefeningen trouwens vreselijk, maar gaandeweg ben ik er verliefd op geworden. Dat was de basis waarop ik in Archeon het gregoriaans binnenbracht. Vanaf 2002 is ons koor door broeder Carolus naar een hoger niveau gedirigeerd.’ Zoveel thema’s en activiteiten Samenmet broeder Carel bouwdebroeder Bert aan het repertoire. Hij besteedde veel tijd aan de middeleeuwse notatie van de gregoriaanse gezangen, en naast de vele optredens werden er ook twee cd’s uitgebracht. Inmiddels was hij aangetreden als voorzitter van de vereniging, met alle bestuurlijke taken van dien, en nóg liet hij het daar niet bij: ‘Samen met twee broeders heb ik me gestort op de medicinale kruidentuin. Ik verdiepte me in de geschiedenis van de kruidengeneeskunde en schreef een bloemlezing met verhalen, waarin ik de werking van de kruiden beschreef en de kwalen die zij kunnen verlichten. Later heb ik het project rondom de bronzen luidklok gecoördineerd, en ook dat was een grote klus. Zo zijn er steeds weer nieuwe activiteiten en nieuwe thema’s om me in te verdiepen. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met een boek over de geschiedenis van de rozenkrans.’